Hayatta birkaç ‘an’ vardır ki tekrarı mümkün değildir.
Seni, bu ‘an’lardan birinde buldum, diğerinde kaybettim.
Belki sen hiç fark etmedin ama yeri geldi bu her iki ‘an’a da lanet ettim.
Söylesene yaşamda nelerden geçebiliyoruz ki öylesine?
Nelere sırtımızı dönebiliyoruz ki istemezcesine?
İsteyerek vazgeçtiklerim arasında olmanı isterdim.
İstemeyerek yitirmek ne acı!
Elimde olsa o ‘an’ı silerdim.
Belki o zaman dinerdi bu sancı…